Last days of February

Witajcie!

Codziennie rano zadajemy sobie pytanie o to, co będzie dalej i jaka jest nasza rola w tym wszystkim. W zeszłym tygodniu, kiedy szykowaliśmy się do słodkiego święta, Tłustego Czwartku, mało kto miał finalnie wesołe miny. Wszystkie codzienne ,,problemy" stały się jakby mniejsze i przypomnieliśmy sobie, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Przez chwilę doceniliśmy to, co mamy i cieszyliśmy się z drobnych rzeczy. W obliczu zagrożenia liczy się solidarność, ponieważ razem możemy więcej. Ale ciężko teraz normalnie pracować, chodzić na treningi, czy spotykać się ze znajomymi. Wiem, że priorytety są teraz gdzie indziej, ale nie porzucajmy swojego życia - to nikomu nie pomoże. 

Próbuję się odnaleźć, jak każdy z nas i nie jest to łatwe. Prawda jest taka, że w obecnej sytuacji  jedni radzą sobie lepiej, a inni gorzej. Jednych mobilizuje pomaganie, gniew, chęć działania. Innych to zdeprymuje. Emocje? Od złości, przez smutek, bezsilność i rezygnację, do wdzięczności, że tak wielu ludzi potrafiło się w tej chwili zjednoczyć i nieść bezinteresowną pomoc. To nowa sytuacja dla każdego z nas. Emocjonalny rollercoaster jest i będzie. Dlatego ważne jest, by mieć swoją bezpieczną przystań, coś co potrafi rozwiać (chociaż na chwilę) niewesołe myśli i pomoże funkcjonować w miarę normalnie. Fajnie byłoby poczuć już powiew wiosny, powiew ciepła i normalności. 

Zdjęcia: Asio